Niedziela z poezją: Rdza

Projekt redakcjaBB ma zaszczyt przedstawić debiuty młodych poetów. Bo w końcu — nie samą prozą człowiek żyje.

“Rdza”

Hebanowy odcień wżerający się w rudawą strukturę.
Pochłaniająca rdza.
Trawi swoje ofiary.
Kawałek po kawałku.
Może wypełnia swą życiową misję?

Srebrzysta, odbijająca światło.
Nieskazitelna stal nierdzewna.
Nie dopuszcza brunatnego drapieżnika.
Może gdzieś w środku samej siebie, chciałaby go poczuć?
Przestać być nietkniętą.
Załamać swoją idealną powłokę, zbuntować się.

Jednak tak już została zaprogramowana. Nie wiadomo przez kogo, nie wiadomo gdzie.
By nie rdzewieć.
Być wiecznie piękną i nieszczęśliwą.

Zdjęcie: Weronika Kucia