Hydroplan
21 marca obchodzimy Dzień Poezji, dlatego wlatujemy w ten dzień rymując w Hydroplanie
Szybujący powyżej toni wiecznych mroków,
Skąpany w srebrnych promieniach wieczornej pory,
Osiada wodnopłatowy kadłub, niczym szrony,
Wśród cyklamenowo oranżowych obłoków.
Dumnie rozwija skrzydła, przecinając atłas,
Wtórując głuchym szumom wód odludnej laguny,
Gdzie nie dociera promień rozświetlającej łuny,
Lecz rozkłada się podcień, śródziemnomorski taras.
Pogrążonych w milczeniu dwóch pasażerów,
Chłonie spokojnie zmierzchu nastrojową impresję,
Dając snuć umysłowi rozmaite dygresje,
Z rozwikłań sentymentów, tkanych abażurów.
Sam lotnik daje się poskromić wiatrowi,
Ufając mu równie mocno, co damie pasażerce,
Lecz czy dama pasażerka ośmielona wielce,
Będzie łagodnie prowadziła hydroplanowi?
LUBIĘ… poezję, sztukę, medytację i owocową parzoną herbatę.
WKURZA MNIE… ignorancja wobec uczuć innych, brak poczucia humoru, ksenofobia i zacofanie.
MARZĘ O… przyszłości, w której, choć większość ludzi będzie mogła realizować się w tym, co najbardziej kochają.