Jak będzie w Interwencji Kryzysowej?

"Kryzys" to słowo klucz, którego dosłowne znacznie ma możliwość poznać niemal każdy, na którymś etapie swojego życia. Warto dlatego wiedzieć co robić, kiedy znów przyjdzie nas zaskoczyć. Poznaj tajniki pracy interwenta kryzysowego! 

– Dzień dobry – usłyszałam czyjś szept w telefonie. Była sobota, słoneczne południe
– Mogłabyś mówić głośniej?
– Znalazłam ten numer w szkolnej gazetce.
Nagle w słuchawce zapadła cisza, ale po paru sekundach usłyszałam:
– Przepraszam musiałam się rozłączyć, bo wydawało mi się, że mama wchodzi do pokoju, może tu wejść w każdej chwili. Siedzę zamknięta na klucz w domu, nie pozwalają mi z niego wyjść za to, że wróciłam później ze szkoły.
Rozumiem, że do szkoły też nie wychodzisz. Jak długo to trwa?
– Tydzień, choć tak naprawdę odkąd pamiętam poza szkołą zawsze byłam zamykana na klucz. Muszę się jakoś wydostać.

Nie miałam pojęcia, kto dzwoni, ale gdy tylko usłyszałam, że moja rozmówczyni jest zamknięta w domu, wiedziałam, że muszę ją ratować.
– Zostajesz czasem sama w domu? Udałoby ci się wyjść? Jeśli tak, to jest wiele osób, które mogłyby ci pomóc.
– Nie wiem, czy uda mi się wydostać, a nawet jeśli, to dokąd miałabym pójść i za co żyć? – zapytała naglącym tonem dodając. – Wszystkie drzwi są zamknięte na klucz, a w oknach kraty.
– Można ci pomóc. Są ośrodki, ludzie gotowi udzielić ci wsparcia. Ja ci pomogę. Uwierz mi będzie dobrze.
– Ale jak… Chwileczkę, to mama. Idzie tu. Muszę kończyć.

Rozłączyła się.

Czekałam, mając nadzieję, że znów zadzwoni.

Praca interwenta kryzysowego w praktyce
To jedna z przykładowych rozmów, jakie w ciągu dnia przeprowadza interwent kryzysowy odbierając telefony w Ośrodku Interwencji Kryzysowej lub innych podobnych organizacjach, mających na celu niesienie wsparcia w sytuacjach beznadziejnych. Dziennie takich telefonów jeden pracownik odbiera średnio około 30–40, choć to zależy od placówki.
Bycie interwentem wymaga nie tylko odpowiedzialności, pełnego skupienia przez cały czas, ale przede wszystkim nie może zabraknąć mu pomysłów, inicjatywy i rozwiązań nawet w momencie, kiedy wszystko wydaje się stracone. Musi organizować bezpieczne schronienie, opiekę, ratować życie, wspierać emocjonalnie, podtrzymywać na duchu oraz motywować do dalszej walki w przełomowym momencie na życiowej drodze.

Do ośrodków interwencji kryzysowej trafiają osoby wbrew pozorom po bardzo różnych przejściach, w różnym wieku i niezależnie od statusu społecznego. Mawia się, że to miejsca dla osób w kryzysie, zaś tym kryzysem może być przemoc, zastraszenie, ograniczenie Twoich praw, zmuszanie Cię do różnych czynności. Rolą interwenta jest przyjście Tobie z pomocą w razie potrzeby, aby zapewnić Ci bezpieczne schronienie oraz wsparcie psychiczne.

Ośrodek gwarantuje Ci możliwość pobytu w nim do czasu, aż nie staniesz na nogi – czyli nie usamodzielnisz finansowo, mieszkaniowo oraz psychicznie.  

Cokolwiek by się jednak nie działo, na pierwszym miejscu zawsze jest człowiek po tej drugiej stronie, jego bezpieczna przestrzeń i komfort psychiczny. Wobec tego jeśli czujesz potrzebę rozmowy, porady lub znajdujesz się na bardzo trudnym życiowym zakręcie i miewasz coraz gorsze myśli, Interwenci Kryzysowi w Ośrodkach i wielu fundacjach organizujących wsparcie chętnie z Tobą porozmawiają bez pytania Cię o nazwisko, ani o nic, co będzie sprawiało Ci trudności. Ośrodki Interwencji Kryzysowej lub inne, podobne organizacje są również otwarte na osoby chętne do pomocy – wolontariuszy, którzy są niezwykle potrzebni w całym procesie działania. Jeśli studiujesz psychologię, socjologię, resocjalizację lub któryś z kierunków pokrewnych i chcesz spróbować swoich sił w niesieniu pomocy osobom po bardzo trudnych doświadczeniach, koniecznie zapytaj w najbliższej ci placówce o taką możliwość! Pamiętaj, że jeśli znasz osoby potrzebujące omawianego wsparcia, możesz próbować je poinformować o możliwościach i działania takich ośrodków lub przekazać telefon kontaktowy, do którejś z nich.

Pełną Listę aktualnych telefonów i organizacji, gdzie można szukać wsparcia, znajdziesz na różnych stronach internetowych, poniżej kilka niezbędnych, wartych zapamiętania:
Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka: 800 12 12 12
Ośrodek Interwencji Kryzysowej – poradnia ds. przeciwdziałania przemocy w rodzinie: 22 845 12 12 lub 667 833 400
Ogólnopolski Telefon dla ofiar przemocy w rodzinie „Niebieska linia”: 800 120 002
Uwaga telefony niebieskiej linii działają też lokalnie na terenie całej Polski, dla Bielska – Białej i okolic jest to: 33 811 99 00
Fundacja Itaka – antydepresyjny telefon zaufania: 22 594 70 70

Szukanie pomocy to nie wstyd, zaś zgłoszenie się po nią wymaga niezwykłej odwagi.