Kącik poetycki

Dawno nie było tutaj spojrzenia na świat w nieco innej formie. Zapraszamy!

Pogoń
Lecę w otchłań labiryntów śmierci
Tam nie są składowane śmieci
Czuję zapach wilgoci i smutku
Jak żyć, gdy leci przed Tobą ocean po ludzku
Nie mam tego, co mnie wyróżniało ponad możliwości
Stan mowy i rozrzutności słów
Patrzy na mnie jak nów
Zrzucony z głębin od ściętych głów
Zapomniałem jak pachnie wzrok
Zamykam oczy i widzę mrok