Dlaczego, kochamy Włóczykija #17
„[…] milczał tylko i wszystko wiedział lepiej od innych. Cokolwiek mówił, brzmiało dobrze i słusznie, ale potem, kiedy się znów było samemu, nie rozumiało się, co miał na myśli, a nieśmiałość nie pozwalała wrócić i zapytać” ~ Tove Jansson, Dolina Muminków w listopadzie
Dlaczego kochamy Włóczykija?
Włóczykij, jedna z najciekawszych postaci w świecie Muminków, zdobył serca zarówno dzieci, jak i dorosłych. Jego buntownicza natura, głębokie filozoficzne myśli oraz nieustanne poszukiwanie wolności czynią go postacią wyjątkową. Jest symbolem wyjścia z systemu, nie uznaje żadnych ograniczeń i zakazów, ale przecież to w nim najbardziej lubimy, prawda?
Symbol wolności i niezależności
Włóczykij jest prawdziwym wolnym duchem. Nie przywiązuje się do rzeczy materialnych ani do miejsc. Jego jedynym towarzyszem jest plecak, w którym nosi najpotrzebniejsze rzeczy.
„Bardzo pani dziękuję – odpowiedział [Włóczykij]. – Przypomniałem sobie właśnie w tej chwili, jak niebezpieczne jest posiadać zbyt dużo rzeczy”
Tove Jansson, Kometa nad Doliną Muminków
Ta prostota i minimalizm w podejściu do życia odzwierciedlają jego pragnienie wolności i niezależności.
Włóczykij nie potrzebuje domu, by czuć się bezpiecznie i komfortowo; jego domem jest cały świat. Podczas swoich wędrówek w różne ciekawe miejsca rozbija namiot, rozkłada śpiwór i sam wybiera, gdzie spędzi daną noc.
Mimo że wraz z nadejściem jesieni z powrotem rusza przed siebie, to przyjaciele z Doliny Muminków zawsze czekają, aż na wiosnę znów ujrzą jego namiot i ognisko.
„Była późna jesień. Włóczykij szedł dalej na południe, lecz co jakiś czas rozstawiał namiot i pozwalał dniom mijać, jak chcą, chodził sobie i przyglądał się różnym rzeczom, nic nie myśląc i nic nie pamiętając, i dużo spał. Zachowywał ostrożność, ale niczym się właściwie nie interesował i nie obchodziło go, dokąd idzie – chciał tylko iść dalej”
Tove Jansson, Dolina Muminków w listopadzie
Właśnie dzięki temu podejściu jest to postać tak wyjątkowa. Chce tylko iść dalej, nie wie, dokąd zmierza ani kiedy zostanie gdzieś na dłużej. Reprezentuje prawdziwą dzikość i przemierzanie świata w zgodzie ze sobą. To – moim zdaniem – cecha, za którą jest tak uwielbiany. Ludzie nie znają takiego podejścia. Gdy wyjeżdżają na wakacje – ustalają termin wyjazdu i powrotu. Gdy szukają noclegu – wybierają znane, bezpieczne miejsca w hotelach. Wszystko rezerwują wcześniej, a na miejscu dokładnie wiedzą, gdzie chcą się udać i co zobaczyć. Takie podejście może i ma sens, ale nie ma w nim wolności. A co, jeśli tak mi się spodoba w jakimś miejscu, że będę chciała zostać tam na dłużej? Może akurat moje serce poczuje, że chce rozbić namiot zupełnie nie tam, gdzie planowałam? A może dzięki tej spontaniczności i nieuchwytności zobaczę piękny wschód słońca, spróbuję nowego jedzenia, zakocham się w aromacie kawy o poranku i poznam nowych, ciekawych ludzi? Myślę, że każdy_a z nas mógłby_mogłaby się od Włóczykija dużo nauczyć. Nie tylko jak nie przejmować się ograniczeniami i opinią innych, ale także jak cieszyć się prostotą. A tego w dzisiejszym świecie przecież tak bardzo nam brakuje.
Włóczykij – inspiracja w życiu codziennym?
Poglądy Włóczykija mogą stanowić cenną inspirację do poszukiwania równowagi między dążeniem do wolności a odpowiedzialnością. Współczesne życie wymaga od nas umiejętności godzenia różnych aspektów – warto więc czerpać z postaw bohatera to, co najlepsze, i stosować w codziennym życiu, nie zapominając o potrzebach i obowiązkach wobec innych. Ostatecznie kluczem może być znalezienie złotego środka, który pozwoli na pielęgnowanie ducha wolności, jednocześnie zachowując równowagę. Chociaż osobiście przyznam, że warto czasem wyrwać się z domu na weekend bez planu, zabrać plecak i dać się porwać przygodzie.
Włóczykij a reszta postaci z Muminków
Każda postać z Muminków ma swoje unikalne cechy i osobowość, które czynią tę serię tak barwną i interesującą. Porównując Włóczykija z innymi bohaterami, można zauważyć, jak bardzo się od nich różni i jak dzięki temu jest wyjątkowy.
Muminek często szuka przygód, ale zawsze wraca do Doliny, gdzie czuje się najlepiej. Dla niego istotne są bezpieczeństwo i stabilność, podczas gdy Włóczykij ceni wolność i brak zobowiązań. Mała Mi ma do niego pewne podobieństwa w swojej niezależności i chęci do życia na własnych warunkach, ale jej buntownicza natura różni się od spokojnej i refleksyjnej postawy Włóczykija. Paszczak z kolei jest postacią bardzo przywiązaną do porządku i systematyczności. Uwielbia kolekcjonować i katalogować różne przedmioty, co jest całkowitym przeciwieństwem podejścia Włóczykija. Dla Paszczaka bezpieczeństwo i struktura są kluczowe, co jest sprzeczne z wolnym i nieskrępowanym stylem życia wolnego ducha.
Bycie samemu to nie samotność
Włóczykij nie zabierał nikogo na swoje wędrówki. Co więcej, gdy Muminek wielokrotnie go o to prosił – on stale odmawiał. Sam często podkreślał, że dzięki swojej samotności może w spokoju pomyśleć i zastanowić się nad wieloma rzeczami. Nie był jednak samotny. Miał przecież gdzie wracać. Po drodze napotykał wiele ciekawych postaci, które na pewno umilały mu czas wędrówki. Nie zabierał jednak nikogo, bo – po prostu – lubił swoje towarzystwo. Umiejętność wsłuchiwania się w odgłosy przyrody i we własne myśli podczas samotnej wędrówki musi być czymś naprawdę niesamowitym.
„Samotność szybko się nudzi! – krzyknął Muminek. – Zdziwiłbyś się, jak wielu ją lubi. – odparł Włóczykij”
Tove Jansson, Dolina muminków w listopadzie
Mistrz życiowej mądrości
Włóczykij to postać, której mądrość życiowa wykracza daleko poza wiek. Jego doświadczenia i głębokie zrozumienie życia czynią go kimś, kto potrafi dostrzec piękno w prostocie i znaleźć sens w codziennych chwilach.
Włóczykij nie jest tylko beztroskim wędrowcem; jest filozofem, który naucza poprzez swoje działania i słowa. Jego obserwacje na temat świata i ludzi są pełne wnikliwości i trafnych spostrzeżeń, które często skłaniają innych do zastanowienia się nad własnym życiem.
Jego mądrość przejawia się w umiejętności doceniania chwil ulotnych i prostych przyjemności. Potrafi dostrzec magię w zachodzącym słońcu, cieszyć się śpiewem ptaków i czerpać radość z ciszy przyrody. Włóczykij uczy nas, że prawdziwe szczęście nie zależy od dóbr materialnych ani spełniania społecznych oczekiwań, ale od umiejętności bycia obecnym tu i teraz, czerpania radości z drobnych rzeczy i odnajdywania w sobie spokoju.
Jego życiowa mądrość jest również widoczna w sposobie, w jaki podchodzi do problemów. Nie unika trudnych sytuacji, ale stawia im czoła ze spokojem i rozwagą. Jego podejście do życia pełne jest akceptacji i zrozumienia, że wszystko, co nas spotyka, jest częścią większego planu. Dzięki temu Włóczykij potrafi znaleźć rozwiązania tam, gdzie inni widzą tylko przeszkody, i naucza nas, że każda sytuacja, nawet najtrudniejsza, może być okazją do nauki i rozwoju.
„Nikt nie powiedział, że dobre decyzje nie będą cię ranić”
Włóczykij
Włóczykij poprzez swoją mądrość staje się mentorem i przewodnikiem dla innych postaci w Dolinie Muminków. Jego słowa i czyny inspirują do przemyśleń i zmiany perspektywy, pokazując, że życie jest pełne możliwości, jeśli tylko się na nie otworzymy.
Dlaczego Włóczykij jest tak uwielbiany?
Włóczykij symbolizuje coś, do czego wielu z nas dąży – wolność, niezależność i życie zgodne z własnymi zasadami. Jego nieustanne poszukiwanie nowych doświadczeń i miejsc, a także umiejętność cieszenia się prostymi rzeczami przypominają nam o wartości małych rzeczy i ulotnych momentów. Włóczykij jest przypomnieniem, że prawdziwa wolność pochodzi z wnętrza i że każdy z nas ma możliwość wyboru własnej ścieżki.
Jako postać literacka pozostawia trwały ślad w sercach i umysłach tych, którzy mieli szczęście go poznać. Jego filozofia życia sprawia, że jest on jednym z najbardziej inspirujących bohaterów w literaturze dziecięcej i młodzieżowej. Kochamy Włóczykija za to, kim jest, i za to, co reprezentuje: prawdziwą wolność, dzikość i niezależność.
„Wszystko, co widzę, do mnie należy, cała Ziemia, jeśli chcesz wiedzieć. I to mnie raduje”
Włóczykij
_____
Grafika: Aleksandra Turczyn
Tekst ukazał się w #17 magazyn
