Kategoria: Proza
Marmurowe pierogi
Nowa szkoła to zupełnie nowa historia. Na ogół trochę nudnawa, standardowa. Większość jest do siebie podobna, nawet ludzie, chociaż inni, to trochę jakby tacy sami. Aż tu nagle ona, szkoła z zupełnie innej bajki.
Czytaj dalej
grafoman numer 144 (część II)
Jeśli nie odpowiesz szczerze, możesz od razu zsunąć tę bandanę. Mgła rozluźni Ci język.
Czytaj dalej
Grafoman numer 144 (Część I)
Jestem jak zielone drzewo dryfujące w otchłani kosmosu. Nie mam prawa bytu, jak wszystko, co żyje w próżni (a żyje, kiedyś się o tym przekonasz).
Czytaj dalej