Kategoria: Recenzje
Wchodzenie w dorosłość to trudny okres i o tym właśnie pisze Peadar Ó Guilín, autorka książki „The Call. Wezwanie”. W wykreowanym przez nią mrocznym świecie niewiele osób dożywa dorosłego wieku, a to za sprawą wezwania.
Czytaj dalej
Piotruś Pan jako postać nigdy się nie zestarzeje, ponieważ funkcjonuje we współczesnym świecie jako symbol dzieciństwa. Kiedyś na ulicy spotkałam dziewczynkę w koszulce z motywem Piotrusia i napisem „NIE DORASTAJ — TO PUŁAPKA!”, a w londyńskim Hyde Parku znajduje się rzeźba bajkowej postaci, którą odwiedzają turyści z całego świata.
Czytaj dalej
Ewakuacja alianckich wojsk z plaży w Dunkierce, pomimo ocalenia tysięcy istnień, stanowiła kolosalną klęskę. Takim imieniem ochrzciła ją generalicja, tak zapisała w prasie i kronikach. Jednak dla żołnierzy uwięzionych na francuskim wybrzeżu liczyło się wtenczas tylko jedno – przetrwanie, ponowne ujrzenie domu. Ów dom przybył im w sukurs setkami prywatnych, prowadzonych przez ochotników łodzi, pokazując, iż ojczyzny nie wytyczają granice. To właśnie ilustruje Christopher Nolan w „Dunkierce”.
Czytaj dalej
Chyba jeszcze nigdy nie byłem tak bardzo skonfudowany. Czy na pewno wypada się teraz śmiać? Może lepiej powstrzymać emocje? Momentami przesadny artyzm w grze aktorskiej wywoływał uśmiech zamiast powagi. Nie ma to jednak nic wspólnego z kiczem.
Czytaj dalej
„Ci, którzy są wystarczająco szaleni, by myśleć, że są w stanie zmienić świat, są tymi, którzy go zmieniają”.
Czytaj dalej
Dziewiętnastu pisarzy postanowiło pomóc Grzegorzowi Królowi, wydając książkę, w której każdy mógł wykupić słowa. Twórczość ta niewątpliwie niesie wartość szlachetną, ale czy również artystyczną? Postanowiłem się przekonać.
Czytaj dalej
Tak, taki frazes pojawia się w „Wonder Woman” i – oczywiście – wypływa z ust tytułowej bohaterki. Wiem, pewnie myślicie: „Jezu, ale kicz”. Czy macie rację? Jak najbardziej. Cytując jednakże Gal Gadot: „To tylko półprawda”.
Czytaj dalej
Scena Polska Teatru Cieszyńskiego wystawiła przedostatnią premierę w 66. sezonie artystycznym. Tym razem polski zespół teatru w Czeskim Cieszynie wziął na warsztat kultowy dramat Paula Barza „Kolacja na cztery ręce”, którego reżyserii podjął się czeski reżyser Michael Tarant.
Czytaj dalej
Ojciec samotnie wychowujący dziecko to motyw przewodni wielu komedii. I nieważne, ile razy oglądaliśmy już na ekranach kin nieporadne przygody początkujących rodziców, ile razy widzieliśmy ich pierwsze kroki w nowym, macierzyńskim świecie – ten temat nieprzerwanie bawi od lat.
Czytaj dalej
Od dawna marzyłam o wyjeździe do National Theatre, ale tym razem to National Theatre przyjechał do mnie. W mojej ręce popcorn, a na ekranie w rolach głównych Ian McKellen i Patrick Stewart. Dzisiaj kilka słów o „Ziemi niczyjej”, czyli retransmisji prosto z londyńskiego West Endu w ramach cyklu „Helios na scenie”.
Czytaj dalej
Bizantyjskie efekty wizualne i rzucenie rękawicy legendzie japońskiego kina. Tam, gdzie inne filmy mają kompozycyjną trychotomię, aktorska adaptacja „Ghost in the Shell” ucieka się do trzech jakże prostych (i jakże skutecznych) chwytów marketingowych.
Czytaj dalej
Scena Polska sięgnęła po współczesną komedię, wystawiając premierowo 22 kwietnia „Plotkę” opartą na filmowym scenariuszu autorstwa Francisa Vebera. Powstało przedstawienie wyraziste, mocne, w paru scenach zrywające z niektórymi tabu w Teatrze Cieszyńskim. „Plotka” zapewne będzie miała przeciwników i zwolenników, mało kogo pozostawiając letnim.
Czytaj dalej
Marvel zawsze znany był z lekkich, dostosowanych do młodszej widowni produkcji. Antagonistycznie działało DC – filmy konkurencyjnej wytwórni komiksowej stawiały z kolei bohaterów przed moralnymi dylematami, często zupełnie zmieniając ich charaktery. Problem w tym, że przeważnie nie kończyło się to pomyślnie. „Logan” zrywa z tymi konwenansami, pokazując pazur, którego od początku brakowało Marvelowi.
Czytaj dalej
„La La Land” chyba nie trzeba nikomu przedstawiać. Film-fenomen, dzieło profesjonała w swoim fachu, Damiana Chazelle. Niezmordowany zbieracz statuetek i potentat tegorocznych Oscarów. Krytycy są wobec „La La Land” jednogłośni, o czym świadczy już chociażby czternaście nominacji do Nagród Akademii Filmowej. Jak to jednak wygląda z perspektywy przeciętnego widza? Czy produkcja Chazelle’a to rzeczywiście czarny koń dwa tysiące siedemnastego roku?
Czytaj dalej
Większość blockbusterowych animowanych produkcji w dzisiejszych czasach jest oparta o technologię komputerową, ponieważ ta nie wymaga tytanicznego nakładu pracy i – ponoć – poszerza spectrum możliwości. Studio Laika wraz ze swoją najnowszą produkcją „Kubo i dwie struny” zadaje kłam tym przekonaniom w sposób iście zjawiskowy, pokazując, że sztuka animacji poklatkowych w niczym nie odstaje od tych wygenerowanych cyfrowo.
Czytaj dalej
Zaraza. Klątwa. Zgnilizna. Dziecko Odyna.
Czytaj dalej
Magia to doskonały przykład na “nieprzyziemność” człowieka – łudzimy się wiarą w niemożliwe, dopóki nie zaprowadzi nas to w odmęty szaleństwa lub… nie zacznie działać. Ludzki mózg to fascynujący twór – potęga naszej wiary bywa czasami efektywniejsza niż absolutnie kosztowne medykamenty, na przekór logice. O tym właśnie opowiada „Doktor Strange” – o niemożliwym.
Czytaj dalej
Burzliwe życie prywatne, niełatwe charaktery i dziwne więzi łączące ostatnich Beksińskich, to genialny materiał na film. Czy Jan P. Matuszyński w pełni wykorzystuje potencjał historii tej rodziny?
Czytaj dalej
Zastanawialiście się kiedyś, jak wyglądaliby anty-mistyczni „Avengers” osadzeni na Dzikim Zachodzie, gdzie za nadnaturalne moce służyłaby im runda wypolerowanych nabojów? „Siedmiu wspaniałych” rozświetli mroki waszej niewiedzy.
Czytaj dalej
Po ostatnich bardzo udanych przygodach we współpracy produkcyjnej w postaci “El Clanu” i “Dzikich historii”, Almodóvar wraca na reżyserskie tory. Zainspirowany trzema opowiadaniami Alice Munro, prezentuje historię Juliety.
Czytaj dalej
Neony mogą być na pozór tylko jarzącym się, skręconym wedle naszego życzenia szkłem; posiada ono jednak swój niezaprzeczalny urok, hipnotyzuje kolorami, przykuwa wzrok. To właśnie robi ‘Nerve’ – absorbuje naszą uwagę piękną grą świateł, po czym owija wokół palca.
Czytaj dalej
“Imigranci” (“Dheepan”), jako zwycięski film konkursu głównego podczas zeszłorocznego festiwalu w Cannes tylko nasilił widoczny w Europie trend festiwalowy. Zeszłoroczna edycja należała do “Zimowego snu” Ceylana, traktującego o problemach anatolijskiej społeczności. Francuski Cezar został przyznany “Timbuktu” o konflikcie z dżihadystami, a Berlinale zachwyciło się ironiczną grą z cenzurą Panahiego w “Taxi-Teheranie”.
Czytaj dalej
Po zeszłorocznym wysypie sztampowych filmów grozy w glorii remedium na pozostawiony po tych produkcjach niedosyt, na ekrany wkracza „Wiedźma”.
Czytaj dalej
Tradycja, honor, dyscyplina, doskonałość – to cztery filary, na których opiera się Akademia Weltona, gdzie rozgrywa się akcja filmu “Stowarzyszenie Umarłych Poetów” w reżyserii Petera Weira. Co jednak wydarzy się, gdy w szkole z żelaznymi zasadami pojawi się nowy, charyzmatyczny nauczyciel języka angielskiego?
Czytaj dalej