redakcja@redakcjabb.pl

Tag: recenzje

Istne szaleństwo

W piątek, 26 października, mieliśmy przyjemność uczestniczyć w lunchu prasowym organizowanym przez Teatr Polski. Tematem spotkania była premiera spektaklu „Szaleństwo Nocy Letniej”. Sporo dowiedzieliśmy się o konwencji, w której utrzymany jest spektakl, oraz zdobyliśmy pewne informacje dotyczące przyszłej działalności naszego Teatru. 

Czytaj dalej
Boska

Pewna mądra kobieta powiedziała kiedyś, że w życiu najważniejsze jest być sobą. Niektórzy cię za to pokochają. Niektórzy kochają to co możesz dla nich zrobić, a niektórzy nawet cię nie polubią. Florence Foster Jenkins pozwoliła jednak tysiącom ludzi pokochać siebie taką, jaką była.

Czytaj dalej
“Ostatnia kula”

Sztuka nigdy nie traci daty ważności – to tylko ludzie przestają z czasem odczuwać jej wagę.

Czytaj dalej
Porwane palce wiatru

Talent pisarza polega na opisaniu tego, co jest niemożliwe. Geniusz zaś ukrywa się między słowami, w odpowiednim doborze ich postaci oraz kolejności. Lekkość z jaką czyta się teksty mistrzów pióra jest wynikiem połączenia ich talentu i geniuszu.

Czytaj dalej
Pocałuję i zapomnę

Kto z nas nie zastanawia się nad różnicami między prawem a sprawiedliwością? Nad karaniem za błahostki, a pobłażaniem za moralnie niedopuszczalne przestępstwa?

Czytaj dalej
“Tu w ogrodzie”

“Ale jedno wiem po latach prawdę musisz znać i ty: zawsze warto być człowiekiem, choć choć tak łatwo zejść na psy.”

Czytaj dalej
O sałatce z pomidorami i prozie

Co wspólnego ma lekka sałatka z mozzarellą, bazylią i pomidorami, z treścią jednej z powieści? Odpowiedź przyjdzie wraz z lekturą tekstu na temat książki polskiego pisarza, Gustawa Herlinga-Grudzińskiego.

Czytaj dalej
Niebo jest niebieskie, trawa jest zielona

Ile słów potrzeba, by opisać rzeczywistość?  – Niewiele.

Czytaj dalej
Singielka 2, czyli matka polka

Dwie (urocze!) bliźniaczki = dwa razy więcej problemów? Życie małżeństwa zostało wywrócone do góry nogami i nic już nie jest takie jak dawniej.

Czytaj dalej
Biegacz

Historyk na tropie – czyli jak zrzucić wagę i rozwiązać zagadkę kryminalną.

Czytaj dalej
Jesień, zima. Jesień

Niezależnie od tego, kim jesteśmy i co robimy, łączy nas wszystkich jeden fakt – codzienna zmiana w widoku porannego okna. Drzewa zarosłe pąkami, liśćmi, pokryte śniegowym puchem, czy z siedzącymi na gałęziach, wronami. Promienie słońca, krople deszczu. Wszyscy widzimy to samo. Przynajmniej w tej samej okolicy.

Czytaj dalej
Kadry lokalnie międzynarodowe

5 kwietnia w naszym mieście w Galerii Wzgórze miał miejsce pokaz zamknięty filmu “Part Ways” – koprodukcji holendersko-polskiej. Film jest opowieścią o dziewczynie podróżującej samotnie przez wschodnią Europę.

Czytaj dalej
Wszystkie moje!

Nadmiar pieniędzy i skąpstwo wbrew pozorom nie odbiegają od siebie tak bardzo. Bogacze w tym, jak dysponują majątkiem, często przypominają filatelistów: chowają wszystkie swoje zyski do klasera, aby kurzyły się aż do przejścia na ręce potomstwa.

Czytaj dalej
TĘSKNIĄC

Opustoszały teren przemysłowy na tle zamglonego jeziora. Po prawej stronie znajduje się małe wzgórze usypane z węgla. Pośród kałuży leżą naruszone zębem czasu sprzęty. Na szaro-błękitnym niebie widnieje napis „TĘSKNIĄC”.

Czytaj dalej
Przez szok do intymności

Biennale Malarstwa Bielska Jesień organizowane w Bielsku-Białej przez Galerię Bielską BWA od paru lat wywołuje niemałe zamieszanie wśród oglądających, stając się niewątpliwie jednym z topowych tematów dyskusji artystycznych bielszczan i nie tylko.

Czytaj dalej
Spotkanie nad brzegiem mórz

Idę korytarzem galerii. Mijam kolejne obrazy, nagle moja uwaga skupia się na obrazie zupełnie odbiegającym od innych. Charakteryzuje go oszczędność w środkach wyrazu.

Czytaj dalej
Dzieło, które przemawia

Podchodzę do tego dzieła i dotykam go, jednak nie słychać żadnego dźwięku. Za chwilę obok mnie staje koleżanka, zatapia palce w miękkim futrze, po czym z rozczarowaniem w głosie stwierdza: „Chyba się zepsuło”. Szkoda. A pamiętam, że jeszcze niedawno warczało. Wygląda na to, że Polska warcząca się wyczerpała. Nareszcie można jej dotknąć bez obawy, że ugryzie.

Czytaj dalej
Więcej niż Bałtyk?

Po drugiej stronie Bałtyku niebo jest bardziej błękitne, powietrze czystsze, a woda przejrzystsza. Wysocy, niebieskoocy blondyni przechadzają się po Ikei czytając powieści Camilli Läckberg, a ulicami spacerują łosie. Czy aby na pewno?

Czytaj dalej
Miarka za miarkę

„Miarka za miarkę” to nowy spektakl wystawiany w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej. Premiera odbyła się 25 listopada 2017 roku, a reżyserią zajął się Mikołaj Grabowski, dzięki któremu mamy okazję na nowo odkryć jeden z najbardziej znanych utworów Szekspira.

Czytaj dalej
“Czujesz cyrk, Georgie?”

Scena otwierająca “TO” budzi wielkie nadzieje. Jest chimeryczna i nastrojowa, a przy tym niepozbawiona dziecięcej naiwności. Widząc to, Stephen King z pewnością ucieszyłby się, że Hollywood wreszcie dorosło do poziomu jego książek… gdyby tylko wyszedł w połowie seansu.

Czytaj dalej
Masz trzy minuty, żeby ocalić swoje życie

Wchodzenie w dorosłość to trudny okres i o tym właśnie pisze Peadar Ó Guilín, autorka książki „The Call. Wezwanie”. W wykreowanym przez nią mrocznym świecie niewiele osób dożywa dorosłego wieku, a to za sprawą wezwania.

Czytaj dalej
„Żeby umieć latać trzeba być młodym, zuchwałym i niewinnym”

Piotruś Pan jako postać nigdy się nie zestarzeje, ponieważ funkcjonuje we współczesnym świecie jako symbol dzieciństwa. Kiedyś na ulicy spotkałam dziewczynkę w koszulce z motywem Piotrusia i napisem „NIE DORASTAJ — TO PUŁAPKA!”, a w londyńskim Hyde Parku znajduje się rzeźba bajkowej postaci, którą odwiedzają turyści z całego świata.

Czytaj dalej
Czas ucieka

Ewakuacja alianckich wojsk z plaży w Dunkierce, pomimo ocalenia tysięcy istnień, stanowiła kolosalną klęskę. Takim imieniem ochrzciła ją generalicja, tak zapisała w prasie i kronikach. Jednak dla żołnierzy uwięzionych na francuskim wybrzeżu liczyło się wtenczas tylko jedno – przetrwanie, ponowne ujrzenie domu. Ów dom przybył im w sukurs setkami prywatnych, prowadzonych przez ochotników łodzi, pokazując, iż ojczyzny nie wytyczają granice. To właśnie ilustruje Christopher Nolan w „Dunkierce”.

Czytaj dalej
Hedda Gabler

Chyba jeszcze nigdy nie byłem tak bardzo skonfudowany. Czy na pewno wypada się teraz śmiać? Może lepiej powstrzymać emocje? Momentami przesadny artyzm w grze aktorskiej wywoływał uśmiech zamiast powagi. Nie ma to jednak nic wspólnego z kiczem.

Czytaj dalej
Przejdź do treści