Maciej Jabłonowski jest aktorem Teatru Lalek Banialuka i zgodził się odpowiedzieć na kilka pytań dotyczących jego pracy. Dzięki niemu miałem okazję zajrzeć na chwilę za teatralne kulisy i dowiedzieć się, jak wygląda życie teatru od strony niedostępnej dla widza oraz poznać jego aktorską historię.
Czytaj dalejW teatrze, który sam z siebie jest świątynią iluzji i odbić, Lena Frankiewicz urządziła swoiste lustro – krzywe, ironiczne, momentami bolesne. Jej „Iwona, księżniczka Burgunda” nie przemawia słowem, a jednak mówi wszystko. To spektakl, który tnie jak brzytwa – cicho, ale celnie, z chirurgiczną precyzją.
Czytaj dalej„Dlaczego wybrałem teatr lalek […]? Wydawało mi się, że jest to możliwość kreowania od początku do końca pewnej idei. Tworzenie takiego świata, jaki podpowiada mi fantazja. Bez obciążeń, takich jak tworzywo literackie, fizyczny obraz aktora. Tu mogłem stworzyć wszystko” (A. Łabiniec w rozmowie z M. Waszkielem)
Czytaj dalej,,Życie jest dziwnym snem, a sen – życiem” – czyli o magicznym kwiecie paproci, który spełni każde życzenie swojego znalazcy… ale pod jednym warunkiem.
Czytaj dalejWyjście na premierę spektaklu ,,Calineczka” w reż. Jacka Popławskiego była dla mnie i mojego młodszego brata pierwszym wyjściem do teatru Banialuka. Dla mojego młodszego brata to wydarzenie miało jeszcze bardziej wyjątkowe znaczenie – to jego pierwsze wyjście do teatru.
Czytaj dalejNadała koloru powojennej Polsce, przywróciła do życia muzykę rozrywkową i dała Polkom i Polakom nadzieję na lepsze czasy. Królowa swingu — Maria Koterbska po raz kolejny zawitała na bielską scenę teatralną.
Czytaj dalejKłamstwa, tortury, prześladowania, gwałty. Diabły Mai Kleczewskiej wyciągają na światło dzienne realia średniowiecznego kościoła katolickiego i ukazują obłudę, jaką obecnie kryje ta instytucja. Obok spektaklu nie można przejść obojętnie.
Czytaj dalejNa scenie Teatru Polskiego w Bielsku-Białej przedstawiona została sztuka Do piachu Tadeusza Różewicza w realizacji Witolda Mazurkiewicza i Janusza Opryńskiego.
Czytaj dalejSpektakl Piotra Ratajczaka ukazuje nam nową odsłonę klasyki literatury dwudziestolecia międzywojennego jaką jest Granica Zofii Nałkowskiej. Współczesna interpretacja z odrobiną sarkazmu ukazuje nam nowe spojrzenie na problemy XIX wieku. Pozwala na wniknięcie do świata przedstawionego na scenie i – zgodnie z własnym sumieniem – odnalezienie winnego_ą.
Czytaj dalejBycie aktorem_ką dla jednych z nas ma pozytywne konotacje, dla drugich nie. Możemy pracę aktora_ki odebrać dwojako – jako łatwą lub trudną, ale nie ma żadnych wątpliwości, że zawsze jest to praca. A może warto zadać jeszcze jedno, o wiele ważniejsze pytanie: taki zawód to błogosławieństwo, czy raczej jedna z największych traum w życiu?
Czytaj dalejZnacie to uczucie, kiedy widzicie ludzi tak pozytywnych i inspirujących, że ich obraz zostaje Wam w pamięci na długo? Mających w sobie coś takiego, że uśmiech sam pojawia się na twarzy? Wcale nie trzeba daleko szukać. Poznajcie Teatr Seniora z Olszówki!
Czytaj dalejDziwak – co według Was to słowo oznacza? Czy istnieje jednoznaczna i obiektywna definicja słowa „dziwne”, skoro każdy interpretuje je inaczej? Przecież dla kogoś dziwne jest normalne, i na odwrót. Wyraz ten w swojej prostocie jest, jak widać, niejednoznaczny.
Czytaj dalejPo długiej przerwie Teatr Polski w Bielsku-Białej powraca z rozmachem, w postaci spektaklu przeniesionego z Off-Broadwayowskiej sceny – The Big Bang, czyli Wielki Wybuch! Sam tytuł podkreśla, że to najbardziej zwariowany musical świata.
Czytaj dalejKultura jest czymś, czego potrzebuje każdy z nas. Niestety obecnie została nam odebrana i mocno ograniczona, nie mamy z nią styczności tak jak kiedyś. To trudne nie tylko dla nas, ale też dla twórców – artystów, aktorów, reżyserów. Jak z tą całą sytuacją poradził sobie Teatr Polski w Bielsku-Białej? Dowiemy się tego dzięki rozmowie z dyrektorem teatru – Witoldem Mazurkiewiczem.
Czytaj dalejChoć tylko połowa sali została zapełniona, radość widzów wystarczyła za dwóch. Tego wieczoru śmiech publiczności wypełnił wnętrze bielskiego teatru, a wszystko to za sprawą najnowszej premiery – komedii “Pół żartem, pół sercem” w reżyserii Witolda Mazurkiewicza, która zagościła na deskach Teatru Polskiego.
Czytaj dalejHermana Hessego kojarzymy głównie z jego najbardziej znanej książki Wilk stepowy. Jednak niewiele z nas zna Augustusa – opowiadanie, którego adaptację w reżyserii Jacka Popławskiego możemy zobaczyć na scenie bielskiego Teatru Banialuka.
Czytaj dalejJeśli stajesz w obronie czegoś ważnego i nie zważając na konsekwencje bronisz wartości dla siebie ważnych to, kim jesteś? Zdeterminowanym obywatelem? Ambitnym człowiekiem? Czym może Złym?
Czytaj dalejW dobie pandemii koronawirusa Internet aż huczy od wykładów online, webinarów, zdalnych lekcji, koncertów, a nawet festiwali. Co jednak ze sztuką? Instytucje teatralne nie próżnują, a zwłaszcza nasz bielski Teatr Polski. Podjął on szereg działań, dzięki którym widzowie mogą pozostać na bieżąco ze spektaklami.
Czytaj dalejTym razem mieliśmy okazję gościć w Teatrze Polskim na spektaklu Cyrano de Bergerac. Jak było? Zapraszamy do lektury!
Czytaj dalejSpektakl Wyspa Kalina w reżyserii Agaty Puszcz, w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej, przenosi nas na rajską (lecz samotną) wyspę Kaliny Jędrusik.
Czytaj dalejWanda Mazurek urodziła się 18 marca 1923 r. w Giszowcu, aktualnie bardzo atrakcyjnej turystycznie dzielnicy Katowic. Jej piękną karierę aktorską przerwała II wojna światowa. Po wojnie próbowała wrócić do szkoły aktorskiej, za jej naukę płacił nawet Wilhelm Szewczyk – prozaik, krytyk literacki. Niestety sytuacja rodzinna nie pozwoliła na kontynuowanie studiów ani pracę w teatrze. Zachowała do dzisiaj znakomitą pamięć, piękną dykcję i ujmującą pogodę ducha. Obecnie mieszka w Domu Opieki […]
Czytaj dalej6 października był wielkim dniem dla Teatru Polskiego w Bielsku-Białej. Dla Teatru, ale także dla wszystkich pracowników, aktorów, widzów i dla całego naszego miasta. To tego dnia świętowaliśmy 130-lecie istnienia Teatru, które uczczone zostało premierą spektaklu pt. „Mistrz i Małgorzata”.
Czytaj dalejO życiu nauczycielki w czasach komunistycznych i o wolontariacie, który może mieć inną formę, jeśli się tylko chce, rozmawiam z Panią Anną Jurczygą, emerytowaną nauczycielką historii i czynną wolontariuszką, od 9 lat działającą w Domu Opieki „Samarytanin”.
Czytaj dalejLosy rodziny dewiantów, sadystów, masochistów i potworów rozkochanych w mroku, grobowej atmosferze i plugastwie na deskach Miejskiego Domu Kultury w Czechowicach-Dziedzicach.
Czytaj dalej