Tag: recenzja 
Spektakl Piotra Ratajczaka ukazuje nam nową odsłonę klasyki literatury dwudziestolecia międzywojennego jaką jest Granica Zofii Nałkowskiej. Współczesna interpretacja z odrobiną sarkazmu ukazuje nam nowe spojrzenie na problemy XIX wieku. Pozwala na wniknięcie do świata przedstawionego na scenie i – zgodnie z własnym sumieniem – odnalezienie winnego_ą.
Czytaj dalej
Milczenie – o Ewie Demarczyk Tomasza Fryzeły to nie biografia artystki, lecz intymna podróż w najgłębsze zakamarki duszy tej niezwykłej postaci polskiej sceny muzycznej.Bohaterka opowiada w niej o swojej twórczości, wzlotach i upadkach, dlatego jest to jednocześnie historia o problemach związanych z samoakceptacją oraz o maskach, które każd_ z nas zakłada.
Czytaj dalej 
Rodzina, macierzyństwo, miłość, problemy współczesnego świata i pokonywanie stereotypów. Wszystko to zawiera spektakl Agi Błaszczak Urodziny w Nigdylandii…, który w delikatny i przyjemny sposób przybliża problemy codziennego życia zarówno młodszej, jak i starszej publiczności. Wielowarstwowość opowieści sprawia, że bez względu na wiek każd_ z nas wyjdzie z sali z innymi przemyśleniami.
Czytaj dalej 
Wednesday z miejsca podbiła Netflixa i stała się hitem tej platformy. Gdy dowiedziałem się, że w produkcję serialu zaangażowano Tima Burtona, legendarnego już reżysera, autora m.in. Edwarda nożycorękiego, Soku z żuka czy Gnijącej panny młodej, przykuł moje zainteresowanie i postanowiłem mu się przyjrzeć.
Czytaj dalej 
Miuosh jest jednym z tych artystów, którzy na płycie brzmią świetnie i ich muzyka zachwyca, natomiast na żywo brzmią jeszcze lepiej, bo dostarczają niezapomnianych doświadczeń.
Czytaj dalej 
Nastoletnie, pierwsze związki to motyw wałkowany na przestrzeni dziesiątek tysięcy dzieł i poddawany był najróżniejszym wariacjom. Niemal każda historia opowiadająca o młodych osobach zawiera w sobie jakiś wątek romantyczny – lepszy bądź gorszy. Jednak Dōkyūsei wybija się spośród tego gąszczu i zostawił mnie z bardzo przyjemnym poczuciem ciepła na sercu.
Czytaj dalej 
Zakazane dzieci – opowieść korczakowska to historia o młodych ludziach, którzy próbują się odnaleźć w świecie nakreślonym przez dorosłych. Spektakl inspirowany jest wspomnieniami i przemyśleniami Janusza Korczaka, słynnego pedagoga znanego również pod pseudonimem Stary Doktor.
Czytaj dalej 
Opowieść o Małej Syrence należy do jednych z najbardziej znanych baśni Hansa Christiana Andersena i była wielokrotnie adaptowana – i na wielkim, i na małym ekranie. Tym razem po znany motyw sięgnął znamienity japoński reżyser, Hayao Miyazaki, wraz z utalentowanymi ludźmi ze Studia Ghibli.
Czytaj dalej 
Kultura i zwyczaje mieszkańców_mieszkanek starożytnego Egiptu do dziś stanowią niemałą zagadkę dla wszystkich badaczy_ek. Mimo odkrywania coraz to nowszych wykopalisk, rozszyfrowywaniu znaków, pism oraz innych istotnych materiałów badawczych, są aspekty, przy których ciągle stoją znaki zapytania.
Czytaj dalej 
Czterdzieści zasad miłości to powieść inna niż wszystkie. Elif Shafak prowadzi nas przez codzienne trudy Elli, cofa osiemset lat do czasów Rumiego oraz Szamsa z Tabrizu i uczy o nieznanej stronie miłości.
Czytaj dalej 
Tra voi tra voi saprò dividere il tempo mio giocondo (wł. z wami chcę dzielić radosne chwile) – trudno o bardziej trafny wstęp niż ten ustęp z Traviaty Luciano Pavarottiego. To właśnie z wami, drodzy_gie czytelnicy_czki, chcemy dzielić ten radosny moment: premierę spektaklu Nikt nie kocha tak jak tenor w reżyserii Witolda Mazurkiewicza.
Czytaj dalej 
Drakula, tradycje i współczesność – to tylko niektóre z aspektów poruszanych przez Agnieszkę Krawczyk w powieści Rumunia alabastru, ciorba i wino. Czy jesteście gotow_ lepiej poznać ten piękny, malowniczy kraj?
Czytaj dalej 
Sztambroch to tajemnicza przystań, w której opowiedziano historię kamieniołomów i zmian, jakie zachodzą w nich cały czas. Proste elementy kryją w sobie mnogość warstw, ale pod nimi skrywa się prawdziwy sens. Trzeba tylko przyglądać się im kilkakrotnie, widząc coraz to nowe szczegóły.
Czytaj dalej 
Może się wydawać, że sztuk postmodernistycznych czy traktujących o problemach współczesnego świata powstało całe mnóstwo, jednak najwidoczniej wciąż jest na nie zapotrzebowanie. Wciąż nam mało. Co może o tym świadczyć? Choćby pełna sala na Krumie, tak na przystawkę.
Czytaj dalej 
Co łączy Barbarę Brylską i Dziadka Mroza? Okazuje się, że bardzo wiele. Nasza zjawiskowo piękna aktorka od niemal ponad 50 lat gości w rosyjskich domach w każdą sylwestrową noc, a 1 stycznia 1976 roku 100 milionów (STO MILIONÓW!) telewidzów w Związku Radzieckim zasiadło przed telewizorami, by po raz pierwszy (i nie ostatni) obejrzeć film pod tytułem „Ironia Losu”.
Czytaj dalej 
Pomyśl przez chwilę nad tym, co przychodzi Ci do głowy na dźwięk słowa Grecja. Plaża, musical Mamma Mia, tzatziki, notoryczne problemy z kanalizacją, wałęsające się koty i charakterystyczne biało-niebieskie domki? Pozwól, że rozwieję te stereotypowe obrazki i wraz z autorem książki „Zachód słońca na Santorini” – Dionisiosem Sturisem opowiemy o ciemniejszej stronie Grecji.
Czytaj dalej 
Cierpienie, obok którego nie da się przejść obojętnie. Setki tysięcy wymordowanych Żydów oraz stwierdzenie „szli jak barany na rzeź”. W swojej książce Michał Wójcik odkrywa przed nami niezbyt „popularną” kartę historii o powstaniach żydowskich w niemieckich obozach śmierci.
Czytaj dalej 
Rozmowa z odpowiednią osobą wystarcza, by uzyskać nieprzemijającą sławę, jak i wielki majątek. Wszystko za sprawą niesamowitego daru. Czy bohaterowie najnowszej powieści Stephena Kinga wykorzystają tę możliwość teraz, czy może Później?
Czytaj dalej 
“Na zawsze, ale z przerwą” to debiutancka powieść autorstwa amerykańskiej pisarki Taylor Jenkins Reid wydana w 2013 roku. W Polsce ukazała się w 2020 roku.
Czytaj dalej 
To powieść, która porywa czytelnika w iście lodowy świat. Jednak nie dajmy się zwieść ‒ nie jest to pozycja wyłącznie dla miłośników odkryć geograficznych, emocjonujących wypraw czy wyjątkowości miejsca, którym jest Antarktyda. Książka Caroline Alexander opowiada przede wszystkim o ludziach.
Czytaj dalej 
W tym roku najbardziej znany radziecki psi dramat kończy czterdzieści sześć lat. „Biały Bim czarne ucho” (1977) to tragiczna podróż psa, który próbuje odnaleźć swojego właściciela. Film ten od lat porusza niezmiennie całe pokolenia (nie tylko) Rosjan, ale też uczy miłości i współczucia.
Czytaj dalej 
Każdy, kto widział „Wybór Zofii”, zna tę dramatyczną scenę. Przerażona kobieta stoi przed krematorium z dwójką swoich dzieci. Na rękach trzyma córkę, a przerażony synek tuli się do matki. Nazistowski oficer żąda, by kobieta wybrała, które z jej dzieci przeżyje. Tylko jedno. Drugie pójdzie do komory gazowej. Matka protestuje. Krzyczy. A potem decyduje… Ta scena była tak przejmująca, że Meryl Streep zagrała ją tylko raz.
Czytaj dalej 
Wszechogarniająca cisza. Właśnie tak opisywana jest przestrzeń kosmiczna przez astronautów, jak i naukowców. Stwierdzić można, iż teoria ta była główną inspiracją dla filmu „Pasażer nr 4” Joe Penny’ego. Doznajemy w nim wiele monotonni i niedopowiedzeń.
Czytaj dalej 
Wiejski ksiądz jest najwierniejszym bywalcem miejscowego kina. Przychodzi codziennie jak do siebie, by cenzurować filmy, siedząc z uniesionym w ręku dzwonkiem. Z każdym przejawem cielesnego ekscesu – który dla księdza oznacza pocałunek – rozlega się dzwonek. Operator zatrzymuje film i wycina obraźliwy materiał. Rzucone w kąt, martwe paski celuloidu gromadzą się i pokrywają kurzem. Takich scen w tej wiosce oglądać nie wolno.
Czytaj dalej